خموش...

خموش باش قلب من تا رسیدن صبح.هر که صبورانه بامدادان را انتظار کشد،سپیده دم او را عاشقانه در اغوش خواهد کشید. 

(جبران خلیل)        

....

در زندگی زخم هایی هست که مثل خوره روح را آهسته

در انزوا می خورد و می تراشد .

(صادق هدایت)